Absurd czysty
Na początku dorośli mogą się zastanawiać, o co właściwie chodzi. Mogą się krzywić na rymy gramatyczne (pupami – sztućcami) już na starcie. I na to, że z każdą kartonową stroną pojawia się nowy motyw, rzadko kiedy związany z poprzednim zdaniem. I nagle olśnienie: „Ciekawe, co myśli o tym królowa” to doskonała pożywka dla wyobraźni maluchów. Chaotycznie wrzucane zdania połączone tylko rymami (bo nawet rytmem nie zawsze) to pojedyncze zapowiedzi osobnych historyjek, czekających tylko na uaktywnienie. Każda fraza otwiera na nowy świat, nową przestrzeń i nowych bohaterów, zajętych swoimi sprawami. Dziecko otrzymuje wgląd w kolejne naturalne i bajkowe zjawiska, może zauważać analogie między nimi lub cieszyć się absurdalnym dowcipem. Mały tomik jest królestwem fantazji – dostarcza odbiorcom rozrywki i serii obrazków, z których każdy ma szansę stać się zalążkiem oryginalnej fabuły. Dzieci błyskawicznie wkraczają w kolejne sytuacje.
A sytuacji jest mnóstwo. Zabawa w Indian, awaria samochodu, widok z lotu ptaka, nurkowanie, gra w szachy, ptasie plotki, kosmos, zima, spacer, architektura czy sporty – to zaledwie kilka tematów, jakie Paweł Mildner sugeruje odbiorcom. Nigdy nie wiadomo, co przyniesie następna strona – czy będzie to rymowy żart, czy powszechnie znane zjawisko, owoc wyobraźni, dziecięca rozrywka czy uniwersalna prawda. W związku z tym każde zdanie jest niespodzianką i nawet kiedy nie zawiera wewnętrznej puenty, dostarcza radości maluchom.
Formatem i formą nawiązuje autor do tradycji książeczek obrazkowych, a samym pomysłem – do angielskiego humoru ściśle powiązanego z absurdem i czystym komizmem. Każda strona zawiera obrazek i jednowersowy podpis, jedyny komentarz i tekst. Trudno mówić o jakiejkolwiek fabule, mamy tu do czynienia raczej z serią strzępków fabuł, zapowiedzi odrębnych relacji. Z tego względu tomik „Ciekawe, co myśli o tym królowa” przypomina ćwiczenia na kreatywność dla dorosłych: pokazuje, jak rozległe mogą być obszary poszukiwań tematów, w jakich kierunkach zmierzać może wyobraźnia i czym skutkuje brak ograniczeń. Zabawa w wymyślanie różnych wątków niepowiązanych ze sobą historii i bohaterów owocuje otwarciem się na natchnienie, eksplozją weny. Mildner pomoże uświadomić najmłodszym, że twórczość nie zna granic ani zasad, panuje w niej pełna dowolność, a jedynym hamulcem może być niewyćwiczony umysł człowieka.
Absurdalny humor pojawia się w lekturze stopniowo, kiedy sam autor zaczyna bawić się podrzucaniem coraz to nowych światów. Zestawienia koncertu i morza, królowej i Indianina, podróżników i kaczki to motywy komiczne i dostarczające także maluchom sporo radości dzięki zaskoczeniu. Autor od czasu do czasu pozwala sobie na skojarzeniowe zabawy, by wypróbować różne rodzaje żartu. Przy tej lekkości nie oszczędza czytelników – szachy, kosmos czy architektura to tematy, które dzieciom wydawałyby się trudne – gdyby nie lekkość fraz i nastawienie na dowcip.
Paweł Mildner jest też autorem ilustracji i czasem dopowiada w nich to, co nie zmieściło się w tekście. Stosuje zaledwie kilka kolorów – poza czerwienią przełamywanych, stawia na zdecydowane kształty i proste linie. Obrazki są bardzo upraszczane w szczegółach, ale mają charakter. Mildner nie podkreśla w nich konturów postaci (ani światłocieni), co sprawia, że te wyglądają, jakby były wycinane z kolorowego papieru. Prostota kształtów to rzadkość w książeczkach obrazkowych, jednak Paweł Mildner zaproponował tomik oryginalny i zasługujący na uwagę również od strony graficznej. Jego książka wyróżnia się na rynku wydawniczym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz