* * * * * * O tu-czytam
tu-czytam.blogspot.com to strona z recenzjami: portal literacki tworzony w pełni przez jedną osobę i wykorzystujący szablon bloga dla łatwego wprowadzania kolejnych tekstów.

Nie znajdzie się tu polecajek, konkursów, komciów ani podpiętych social mediów, za to codziennie od 2009 roku pojawiają się pełnowymiarowe (minimum 3000 znaków) omówienia książek.

Zapraszam do kontaktu promotorki książek i wydawnictwa.

Zabrania się kopiowania treści strony. Publikowanie fragmentów tekstów możliwe wyłącznie za zgodą autorki i obowiązkowo z podaniem źródła. Kontakt: iza.mikrut@gmail.com

piątek, 15 kwietnia 2022

Zofia Stanecka: Basia i przyjaciele. Dżesika

Harperkids, Warszawa 2022.

Kłamstwa

Znów Zofia Stanecka mówi coś ważnego dzieciom i o dzieciach. W podserii dla starszych fanów Basi (lub dla fanów Basi, którzy wyrastają już z podstawowego cyklu) - Basia i przyjaciele - pojawia się kolejny trudny psychologiczny temat. "Dżesika" to zmierzenie się z konfabulacjami maluchów i z odrzuceniem przez grupę. Wszystko bierze się z zachowania rodziców dziewczynki, która staje się przedszkolną koleżanką Basi. Dżesika dowiaduje się, że tata wyprowadził się na zawsze, bo tak mu wygodniej - nie chce już być z nią i z jej mamą. Bohaterka wiele razy się przeprowadza i zmienia przedszkola, a w żadnym nie potrafi znaleźć sobie przyjaciół, przede wszystkim dlatego, że wstydzi się swojej domowej sytuacji - i decyduje się na snucie nieprawdziwych opowieści, żeby inni ją polubili. Dziewczynka przedstawia wyimaginowane przygody swojego taty, przechwala się rzeczami, o których nie ma pojęcia i które są oczywistym mijaniem się z prawdą. Gdy rówieśnicy odkrywają tę tendencję, odsuwają się od Dżesiki - i już nawet największa wyobraźnia nie pomoże, żeby odzyskać ich zaufanie. Wprawdzie wszystkie kilkulatki lubią puszczać wodze fantazji, jednak Dżesika wyraźnie w swoich opowieściach przesadza. Nie potrafi być sobą - nie umie pokazywać kolegom siebie naprawdę i nie widzi, że właśnie te starania, by wszyscy ją polubili, sprawiają, że szybko traci zaufanie grupy. Sytuację ratuje mądra przedszkolanka, która zabiera na rozmowę babcię dziewczynki - i uświadamia jej, co się dzieje. Babcia zabiera wnuczkę na spacer i wyjaśnia jej niewłaściwość takiego postępowania. Dopiero kiedy Dżesika zrozumie, że kłamstwami nie zjedna sobie ludzi, może wrócić do grupy i poszukać w niej przyjaciół. Wyobraźnia bardzo się przedszkolakom przydaje - ale raczej w zabawach a nie w przekonywaniu co do swojej fajności i przygód pozaprzedszkolnych.

Zofia Stanecka porusza tutaj kilka ważnych kwestii: jedną z nich jest rozstanie rodziców i konsekwencje takiego rozstania dla maluchów. Dżesika za wszelką cenę chce się poczuć fajna, uważa, że musi ubarwiać swoje życie, żeby zyskać uznanie i poklask wśród przedszkolaków. Nikt nie stara się z nią rozmawiać o tym, co się stało w domu - dziewczynka jest spragniona uwagi, a jednocześnie nie potrafi wyrażać uczuć. Tymczasem nawet najbardziej błyszczące i modne ciuchy nie zapewnią jej przyjaciół w przedszkolu - dzieci szybko odkrywają, kiedy ktoś jest nieszczery i nie zgadzają się na to, by sprzedawać im tanie historyjki. Kłamstwa to prosta droga do ostracyzmu społecznego - i dobrze, żeby najmłodsi przyswoili sobie prawdę, której uczy się Dżesika. Jest to książka, którą należy przedstawić każdemu maluchowi - nie tylko tym, które same mijają się z prawdą, ale i tym, które chcą poznać reguły życia społecznego. Jak zwykle przygody Basi ilustruje Marianna Oklejak - i ten duet gwarantuje sukces.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz