* * * * * * O tu-czytam
tu-czytam.blogspot.com to strona z recenzjami: portal literacki tworzony w pełni przez jedną osobę i wykorzystujący szablon bloga dla łatwego wprowadzania kolejnych tekstów.

Nie znajdzie się tu polecajek, konkursów, komciów ani podpiętych social mediów, za to codziennie od 2009 roku pojawiają się pełnowymiarowe (minimum 3000 znaków) omówienia książek.

Zapraszam do kontaktu promotorki książek i wydawnictwa.

Zabrania się kopiowania treści strony. Publikowanie fragmentów tekstów możliwe wyłącznie za zgodą autorki i obowiązkowo z podaniem źródła. Kontakt: iza.mikrut@gmail.com

sobota, 9 maja 2020

Emilia Kiereś: Przepowiednia

Akapit Press, Łódź 2020.

Gościna

Emilia Kiereś dobrze czuje się w opowieściach baśniowych i melodyjnych. Ucieka od realizmu w stronę fantazji, żeby pokazywać czytelnikom potęgę uniwersalnych i niekoniecznie oczywistych uczuć. Stawia raczej na atmosferę, popisuje się wrażeniami. Poza tym – oczywiście – rozwija atrakcyjne fabuły w starym stylu, może zatem zachęcić do lektury nieprzewidywalnością. „Przepowiednia” jest takim właśnie popisem literackim. Autorka zagląda do dworu na uboczu. Adam i Klara to rodzeństwo, które mieszka na odludziu, bez rodziców. On zarabia na życie garnkami, które wytwarza, a później sprzedaje w okolicznych wioskach. W tym celu musi wyjeżdżać w kilkudniowe podróże. Zawsze jednak stara się wrócić jak najszybciej – jego siostra jest niewidoma i potrzebuje stałej opieki. Radzi sobie w domu: zna układ mebli i porusza się pewnie, nie kontaktuje się natomiast z ludźmi z zewnątrz. Pewnego dnia Klara wpuszcza jednak do domu starszą kobietę. Nie zważa na ewentualne niebezpieczeństwa, zagłusza też wewnętrzny niepokój, po prostu nie umie odmówić gościny. I tak w domu zaczyna się dziać coraz gorzej. A Adam musi jeszcze raz wyjechać, żeby zarobić pieniądze na przetrwanie zimy. W ten sposób autorka wkracza w świat baśni. Klara zostaje w domu i wszyscy, którzy mają szansę ją zobaczyć, zauważają niepokojący fakt: dziewczyna ma dwa cienie, swój i brata. Adam z kolei przeżywa wypadek i trafia do cygańskiego taboru. Tam opiekuje się nim stara Cyganka, Mura – Murę zastanawia brak cienia mężczyzny – ale liczy na wyjaśnienie zagadki.

W „Przepowiedni” dzieje się więcej, niż się zapowiada na początku. Wyjazd Adama wyzwala szereg dziwnych wydarzeń. Istnieje tu tajemnica z przeszłości, którą trzeba rozwikłać. Tak bohaterowie zrozumieją słowa rzucone niby przypadkiem przez kogoś, kto wiele o nich – bohaterach – wie. Adam przekona się też, że odpowiada mu cygańskie życie i poczucie wolności – nawet jeśli jest na tyle odpowiedzialny, żeby zająć się siostrą. Emilia Kiereś wykorzystuje ładnie motywy baśniowe: odbicie w lustrze oraz dwa cienie, do tego chętnie operuje motywem „wiedźm” w znaczeniu starych kobiet, które wiedzą więcej niż bezpośrednio zainteresowani. W takim świecie nie wszystkim można zaufać, ale operowanie symbolami prowadzi do lepszego poznania psychiki bohaterów. Adam i Klara są rozdzieleni, nie mają ze sobą kontaktu, muszą więc radzić sobie sami, mimo że walczą o wspólne dobro. Poznawanie przeszłości to droga do poprawienia sytuacji – chociaż wiąże się z wielkimi rewolucjami w życiorysach postaci – dla czytelników będzie tu tyle samo wrażeń co dla bohaterów. Zwłaszcza Adam ma tutaj sporo do odkrycia.

„Przepowiednia” to powieść, w której do głosu dochodzą klasyczne tony. Emilia Kiereś najlepiej czuje się wtedy, kiedy może odejść od zwyczajności, a jednocześnie oprzeć się na tradycjach literackich i sprawdzonych motywach. Cechą charakterystyczną dla prozy Kiereś jest stawianie na melodyjność. Autorka stosuje bardzo dużo przymiotników i zwraca ogromną uwagę na znaczenie opisów. Rozwija to, co autorzy książek popkulturowych redukują, przypomina o roli literackości, o pięknie literatury jako takiej. Wie, że ma dla odbiorców coś, co ich przyciągnie – w tym wypadku sekret, który budzi ciekawość. W tej książce zwracają też uwagę klasyczne i baśniowe ilustracje Marcina Minora. Te grafiki urzekają klimatem – oddalają się od nurtu kreskówek, za to kojarzą się nieco z propozycjami baśniowymi Szancera. Sposób wydania tomiku również nawiązuje do klasyki. Emilia Kiereś w „Przepowiedni” pokazuje czytelnikom, co w literaturze czwartej najbardziej ceni. Łączy przygodę z silnymi uczuciami i sprawia, że czytelnicy przeniosą się w zamierzchłą przeszłość.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz