Prószyński i S-ka, Warszawa 2010.
Rozumienie roli
„Notatki o skubaniu roli” wielu odbiorców mogą zaskoczyć. Zwykle wywiady-rzeki traktowane są jako pretekst do dzielenia się niespisanymi dotąd anegdotami z planu, wspomnieniami i mniej znanymi faktami z biografii sław, a także – jako sposób na promocję artysty. Olga Katafiasz i Krzysztof Globisz w swoich rozmowach idą jednak w zupełnie innym kierunku – zabawnych historyjek i pozakulisowych zwierzeń będzie tu jak na lekarstwo, pojawi się za to mnóstwo przemyśleń na temat zawodu i powinności aktora, czy komentarzy Globisza do kreowanych przez niego postaci – „Notatki o skubaniu roli” polecić można więc przede wszystkim – poza wielbicielami artysty – miłośnikom teatru i filmu, ludziom zainteresowanym reżyserskimi i interpretacyjnymi pomysłami; poszukiwacze sensacji nie znajdą tu nic dla siebie.
Od pierwszych stron wydaje się, że Olga Katafiasz niespecjalnie sprawdzi się jako autorka pytań – padają tu kwestie obecne w wywiadach z aktorami od zawsze i typowe dla dziennikarzy początkujących bądź pobawionych wyobraźni – skąd pomysł, by wziąć się za aktorstwo, skąd inspiracje, co z akceptacją własnego ciała – sakramentalne wypełniacze czasu i miejsca. Tyle że trudno mieć o nie pretensje, skoro Globisz każdy z podrzucanych mu tematów rozwija interesująco i obszernie. Inaczej mówiąc – banalne pytania pozwalają przedstawiać nienudne historie – Olga Katafiasz staje się czasem tylko moderatorem opowieści aktora, a niekiedy okazuje się równorzędnym partnerem w dyskusji, usuwa się na dalszy plan celowo, by nie przyćmiewać bohatera książki – sprawdza się zatem w swojej roli bardzo dobrze, wbrew początkowym zastrzeżeniom.
A i Krzysztof Globisz o istocie aktorstwa opowiada dużo i chętnie. Sporo tu teoretyzowania i pewnego rodzaju scenicznej filozofii, sporo przemyśleń, które w szybkim, „gazetowym” wywiadzie nie mogłyby się znaleźć, a podczas lektury książki dadzą wiele do myślenia. Obszerne odpowiedzi na pytania-zaczepki czy pytania-kotwice z grubsza podzielić można na dwie grupy – pierwszą stanowią rozważania na temat bycia aktorem, rozważania pozbawione odniesień do życia Krzysztofa Globisza, uogólniane i przypominające zbiór zasad etycznych dla uprawiających ten zawód. Drugą grupę tworzą opowieści czerpane z doświadczenia – ale i tu nie brakuje zaskoczeń, bowiem Globisz uczy przede wszystkim, jak zrozumieć daną postać. Jego analizy grywanych bohaterów zaskakują wnikliwością. „Notatki o skubaniu roli” to jakby mała wojna wypowiedziana młodym sezonowym gwiazdkom, które bez przygotowania chcą osiągnąć wszystko w zawodzie. Globisz koncentruje się w swoich opowieściach na technikach pracy aktora, ale i na różnicach w podejściu do sztuki różnych reżyserów, z którymi się zetknął. Podejmuje niewygodny temat niepełnosprawności kandydatów do szkoły aktorskiej, zatrzymuje się też nad problemem tworzenia i rozbijania zespołów. Przygląda się zmianom, jakim podlegał teatr, analizuje znaczenie słowa i pokazuje, jak nad nim pracować. Wspomina mistrzów i opowiada, czego się od nich nauczył. Nie bez znaczenia pozostaje wpływ współczesności na sztukę – Globisz zdaje sobie sprawę z funkcjonowania w świecie symulakrów, omawia kurczenie się przestrzeni, szum informacyjny i eksperymenty na scenie. Teatr zajmuje większą część tomu, znacznie krócej opowiada aktor o filmie i słuchowiskach radiowych – zwraca głównie uwagę na różnice w kreowaniu postaci. Książkę kończy spis ról.
Uporządkowane tematyczne wywiady przedzielane są krótkimi przemyśleniami aktora – te wyodrębnione innym krojem czcionki i sygnowane własnoręcznym podpisem cytaty czasem pełnią funkcję aforyzmów, innym razem są wyrwanymi z kontekstu fragmentami odpowiedzi na nieprzytoczone pytania, porusza w nich Globisz zagadnienia, które do rozmów nie trafiły może ze względu na brak tematycznej spójności.
Są zatem „Notatki o skubaniu roli” książką nie dla przypadkowych odbiorców – ale dla teoretyków teatru to pozycja obowiązkowa.
Recenzje, wywiady, omówienia krytyczne, komentarze.
Codziennie aktualizowana strona Izabeli Mikrut
tu-czytam.blogspot.com to strona z recenzjami: portal literacki tworzony w pełni przez jedną osobę i wykorzystujący szablon bloga dla łatwego wprowadzania kolejnych tekstów.
Nie znajdzie się tu polecajek, konkursów, komciów ani podpiętych social mediów, za to codziennie od 2009 roku pojawiają się pełnowymiarowe (minimum 3000 znaków) omówienia książek.
Zapraszam do kontaktu promotorki książek i wydawnictwa.
Zabrania się kopiowania treści strony. Publikowanie fragmentów tekstów możliwe wyłącznie za zgodą autorki i obowiązkowo z podaniem źródła. Kontakt: iza.mikrut@gmail.com
Nie znajdzie się tu polecajek, konkursów, komciów ani podpiętych social mediów, za to codziennie od 2009 roku pojawiają się pełnowymiarowe (minimum 3000 znaków) omówienia książek.
Zapraszam do kontaktu promotorki książek i wydawnictwa.
Zabrania się kopiowania treści strony. Publikowanie fragmentów tekstów możliwe wyłącznie za zgodą autorki i obowiązkowo z podaniem źródła. Kontakt: iza.mikrut@gmail.com
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz