Iskry, Warszawa 2024.
Spacer
Literatura i historia - to dwa elementy, które splatają się w gawędziarsko-przewodnikowej opowieści Krzysztofa Lubczyńskiego. Autor zabiera odbiorców na przechadzki po Paryżu - dzieli się swoimi fascynacjami i obserwacjami, a także ogromną wiedzą. Pozwala na poznawanie kultury i obyczajowości, wytycza ścieżki i proponuje tematyczne wędrówki tak, żeby nie tracić czasu (zdarza mu się napisać, że na jakiejś uliczce nie ma nic ciekawego do obejrzenia, a czasami zachęca do tego, żeby zejść z oficjalnej turystycznej trasy i odkryć coś interesującego). Za każdym razem dzieli się wiedzą na temat tego, co działo się w przeszłości i tego, co zafunkcjonowało w wyobraźni literatów. Na równi z postaciami historycznymi przywołuje bohaterów literackich - bo nigdy nie wiadomo, co skusi turystów i odkrywców. Przy okazji też pokazuje, jak miejsca mogły inspirować artystów.
Jedyna wada tej książki to brak możliwości trafiania pod poszczególne adresy automatycznie - jeśli kogoś interesuje konkretne miejsce, będzie musiał i tak przejść z autorem cały rozdział, będzie musiał wiedzieć, o jakiej ulicy albo dzielnicy mowa, żeby dotrzeć tam, gdzie chce. Jednak większość czytelników będzie po prostu odbywać podróż literacką i dla nich to w najmniejszym stopniu nie jest komplikacja - liczyć się będzie możliwość wysłuchania ciekawych opowieści związanych z miejscami. Paryż jawi się dzięki temu jako miejsce wypełnione niezwykłymi budowlami, atrakcjami (nie tylko turystycznymi), zakątkami do odkrywania i - miejsce sentymentów. Bo każda trasa i każdy punkt kolejnych wypraw mogą stać się ulubionymi terenami odbiorców. Zwiedzanie Paryża z kimś, kto dzieli się swoimi fascynacjami, może być ciekawą przygodą - zwłaszcza czytelniczą. Jeśli ktoś ma zamiar wyruszyć śladami bohaterów literackich albo chce pooddychać historią, będzie usatysfakcjonowany, lektura dostarczy mu sporo wiadomości, ale też sporo wrażeń estetycznych. Nie ma tu zbyt wielu zdjęć, wydawnictwo stawia na tekst (który nie potrzebuje żadnych ozdobników, bo już sam w sobie jest wystarczająco atrakcyjny i gęsty, działa na wyobraźnię i funkcjonuje jak najlepszy album). Krzysztof Lubczyński potrafi opowiadać - robi to z dużą wprawą, przekona do siebie nawet tych odbiorców, którzy do Francji by się nie wybierali. Nagromadzenie wiadomości z różnych dziedzin cieszy - pozwala poszerzać horyzonty albo przypominać sobie ulubione lektury, nikogo nie zdziwi odruch sięgania na biblioteczne półki po odpowiednie książki, chociaż sam autor czasami komentuje przytaczane tytuły. To także znakomita odskocznia od blogowych wyznań quasi-podróżniczych - tu mniej liczą się osobiste wrażenia: one mogą być jedynie dodatkiem do intertekstów. Oczywiście subiektywny jest też wybór tematów - Krzysztof Lubczyński w książce "Paryż. Przewodnik literacko-historyczny" nie może przecież zaprezentować absolutnie wszystkich miejsc. Decyduje się na to, co według niego najbardziej przekona czytelników - i to rozwiązanie się sprawdza. Książka jest niezwykle przyjemna, pomaga w oswajaniu przestrzeni i w przypominaniu, jak tworzyć literackie przewodniki dzisiaj.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz