* * * * * * O tu-czytam
tu-czytam.blogspot.com to strona z recenzjami: portal literacki tworzony w pełni przez jedną osobę i wykorzystujący szablon bloga dla łatwego wprowadzania kolejnych tekstów.

Nie znajdzie się tu polecajek, konkursów, komciów ani podpiętych social mediów, za to codziennie od 2009 roku pojawiają się pełnowymiarowe (minimum 3000 znaków) omówienia książek.

Zapraszam do kontaktu promotorki książek i wydawnictwa.

Zabrania się kopiowania treści strony. Publikowanie fragmentów tekstów możliwe wyłącznie za zgodą autorki i obowiązkowo z podaniem źródła. Kontakt: iza.mikrut@gmail.com

poniedziałek, 5 listopada 2012

Iwona Taida Drózd: Aisha i wąż. Baśnie arabskie

Media Rodzina, Poznań 2012.

Ludzie i zwierzęta

Arabskie baśnie zawsze charakteryzowały się ogromną malowniczością i scenkami mocno przemawiającymi do wyobraźni słuchaczy – to historie urokliwe i wyraziste, częściowo egzotyczne a częściowo swojskie – być może w tej ich dwoistości kryje się sekret ich popularności. Media Rodzina prezentuje swoim odbiorcom kolejny tom w serii baśni świata – „Aisha i wąż” to właśnie zestaw opowieści – podań i baśni arabskich (zdarza się, że z motywami indyjskimi). Autorka wybrała najbardziej przez siebie ulubione, ale i najpopularniejsze czy w pełni oddające kulturową odmienność – tak powstał zbiorek, który silnie działać będzie na wyobraźnię, a przy tym nie zmęczy czytelników.

Dla części małych odbiorców atrakcyjne będzie także wyszukiwanie podobieństw między przytaczanymi tu narracjami a znanymi i u nas opowieściami. Baśnie arabskie operują często rozpoznawalnymi motywami i schematami, które zyskują uniwersalny wymiar i przenikają do wielu historii. Egzotycznego brzmienia nadają baśniom między innymi odwołania do islamu i stała obecność rozmodlonych postaw – ale też sceny nie do pomyślenia w rodzimej obyczajowości (kochający brat, który zamierza bez żalu zabić ciężarną siostrę, by uniknąć hańby).

Tom dzieli się na dwie części. W pierwszej, obszerniejszej, prym wiodą ludzie. Tutaj kobiety szukają szczęścia w małżeństwach, dobrzy i sprawiedliwi zyskują nagrody, a chciwi i bezduszni zostają ukarani. Najważniejszym elementem kolejnych fabuł stają się więzi rodzinne i cechy wpajane dzieciom (między innymi posłuszeństwo wobec rodziców). Powraca motyw złej macochy, ale i układów między rodzeństwem. To rodzina okazuje się punktem odniesienia dla rozmaitych wydarzeń – a także siłą sprawczą kolejnych działań czy decyzji. W baśniach arabskich z tomu „Aisha i wąż” największą nagrodą jest zdobycie męża, nie ma tu natomiast miejsca na skarby czy losy księżniczek. W drugiej części książki natomiast liczą się zwierzęta – autorka wybrała baśnie, które pokazują, skąd brały się konkretne cechy różnych stworzeń. To baśnie krótsze, ale równie malownicze jak pełne przepychu „ludzkie” opowieści.

W całej serii naprawdę może się podobać fakt dbałości o egzotyczny kształt i posmak tomów. Przejawia się to nie tylko w tłumaczeniach (tu po prostu w tekście przygotowanym przez polską autorkę) i treści baśni, ale również w opracowaniu graficznym – nie inaczej jest i w tym zbiorku: ilustracje przenoszą odbiorców w codzienność baśni, a przy okazji też dyskretnie sugerują odmienność kulturową. Z chwilą otwarcia książki o nietypowym formacie można zanurzyć się w innym świecie. Dla dzieci oraz ich rodziców będzie to dobra okazja, by zapoznać się nie tylko z baśniami popularyzowanymi w kreskówkach, ale i z opowieściami, które nie przedostają się zwykle ponad regiony. To również okazja do porównań, do sprawdzania, w jaki sposób kształtują się przekazy i wierzenia, czy do oceniania innych systemów wartości i zasad. W prostych historiach o powtarzalnych motywach zakodowanych jest wiele wskazówek obyczajowych, wiele ciekawostek i tematów do przemyśleń. Całą serię warto przedstawiać dzieciom – to przecież świadectwo ludzkiej wyobraźni, kodeksów moralnych i spraw najistotniejszych, a przy tym szansa na wzbudzenie zainteresowania baśniami z różnych stron świata.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz