Kitty Crowther: Nocne opowieści

Dwie Siostry, Warszawa 2020.

Na dobranoc

Kitty Crowther posługuje się znanym schematem, żeby stworzyć wieczorną lekturę dla maluchów. Jej „Nocne opowieści” to zbiorek wyciszający i budzący ciekawość jednocześnie: wpływa na wyobraźnię i sprawia, że dzieci zechcą spędzać wieczorami czas nad książką. Ale wystarczy też, że pójdą w ślady bohatera – Niedźwiadka, który kładzie się do łóżka, jednak prosi jeszcze mamę, by ta zaprezentowała mu trzy historie na dobranoc. Mama podejmuje wyzwanie – wie, jak ważne w procesie rozwoju dziecka są wspólnie spędzane chwile. Postanawia zawrzeć z pociechą układ: po opowiedzeniu trzech bajek Niedźwiadek grzecznie pójdzie spać.

Najpierw wyciszenie – strażniczka nocy chodzi po lesie i przypomina wszystkim stworzeniom, że powinny udać się na odpoczynek. Rozmawia z małymi łasicami i z mrówkami, usypia nawet niebo. Problem w tym, że tak gorliwie wypełnia obowiązki, że jej samej nie ma kto ukołysać do snu. Zaskakująca dla maluchów puenta jest jednocześnie zachętą do zapadnięcia w kojący sen. Druga bajka opowiadana przez Mamę należy do bardziej dynamicznych: oto dziewczynka, która zbiera jeżyny, gubi się w lesie. Nie pozostanie tam na pastwę dzikich stworów, jednak coś ciekawego przeżyje. W trzeciej bajce małe stworzenie o imieniu Nobo ma problemy z zaśnięciem – musi czegoś dokonać, żeby móc się położyć. Rozwiązanie wydaje się proste, a przynajmniej warte przetestowania. W ten sposób Kitty Crowther przypomina dzieciom o randze snu i o znaczeniu odpoczynku w codziennym życiu – to kwestia, z którą mierzą się nie tylko ludzie, ale i zwierzęta, a nawet baśniowe – wyobraźniowe – stworzenia. W każdej bajce motyw snu i spania istnieje i stanowi nawet oś fabularną. Pierwsza historia pokaże dzieciom, że absolutnie wszyscy muszą chodzić spać – to powinno rozwiać wątpliwości małych maruderów i przekonać każdego kilkulatka do wypełnienia polecenia rodziców. Druga historia przypomina o śnie, który pomaga na zmęczenie i stres – przygoda w ciemnym lesie staje się mniej straszna, gdy można się wyspać. Z nastaniem poranka część problemów samoistnie się rozwiąże. Trzecia opowiastka podsuwa motywy do wieczornych marzeń, pokazuje też, że najspokojniej śpią ci, którzy nie zmarnowali dnia. Można iść w ślady bohaterów i wykorzystać czas przed nocą na zdobywanie przyjaciół czy na dokonywanie wielkich czynów, można też o tym rozmyślać przed zaśnięciem. Niedźwiadek z tej bajki wie doskonale, co robi, prosząc mamę o trzy historie. Baśniowa liczba pozwala czytelnikom zrozumieć podstawowe prawdy dotyczące wieczornego odpoczynku. Jeśli przy okazji dzieci przekonają się, że można wieczorami nakłonić rodziców, by spędzili z nimi trochę czasu, dość szybko zrozumieją, że to budowanie więzi i najmilszych wspomnień – każdemu może się taka rozrywka spodobać. Kitty Crowther specjalnie organizuje bohaterom czas w ten sposób – może tym samym trafić do czytelników i podsunąć im metodę prostego usypiania najmłodszych.