* * * * * * O tu-czytam
tu-czytam.blogspot.com to strona z recenzjami: portal literacki tworzony w pełni przez jedną osobę i wykorzystujący szablon bloga dla łatwego wprowadzania kolejnych tekstów.

Nie znajdzie się tu polecajek, konkursów, komciów ani podpiętych social mediów, za to codziennie od 2009 roku pojawiają się pełnowymiarowe (minimum 3000 znaków) omówienia książek.

Zapraszam do kontaktu promotorki książek i wydawnictwa.

Zabrania się kopiowania treści strony. Publikowanie fragmentów tekstów możliwe wyłącznie za zgodą autorki i obowiązkowo z podaniem źródła. Kontakt: iza.mikrut@gmail.com

niedziela, 2 sierpnia 2020

Kitty Crowther: Nocne opowieści

Dwie Siostry, Warszawa 2020.

Na dobranoc

Kitty Crowther posługuje się znanym schematem, żeby stworzyć wieczorną lekturę dla maluchów. Jej „Nocne opowieści” to zbiorek wyciszający i budzący ciekawość jednocześnie: wpływa na wyobraźnię i sprawia, że dzieci zechcą spędzać wieczorami czas nad książką. Ale wystarczy też, że pójdą w ślady bohatera – Niedźwiadka, który kładzie się do łóżka, jednak prosi jeszcze mamę, by ta zaprezentowała mu trzy historie na dobranoc. Mama podejmuje wyzwanie – wie, jak ważne w procesie rozwoju dziecka są wspólnie spędzane chwile. Postanawia zawrzeć z pociechą układ: po opowiedzeniu trzech bajek Niedźwiadek grzecznie pójdzie spać.

Najpierw wyciszenie – strażniczka nocy chodzi po lesie i przypomina wszystkim stworzeniom, że powinny udać się na odpoczynek. Rozmawia z małymi łasicami i z mrówkami, usypia nawet niebo. Problem w tym, że tak gorliwie wypełnia obowiązki, że jej samej nie ma kto ukołysać do snu. Zaskakująca dla maluchów puenta jest jednocześnie zachętą do zapadnięcia w kojący sen. Druga bajka opowiadana przez Mamę należy do bardziej dynamicznych: oto dziewczynka, która zbiera jeżyny, gubi się w lesie. Nie pozostanie tam na pastwę dzikich stworów, jednak coś ciekawego przeżyje. W trzeciej bajce małe stworzenie o imieniu Nobo ma problemy z zaśnięciem – musi czegoś dokonać, żeby móc się położyć. Rozwiązanie wydaje się proste, a przynajmniej warte przetestowania. W ten sposób Kitty Crowther przypomina dzieciom o randze snu i o znaczeniu odpoczynku w codziennym życiu – to kwestia, z którą mierzą się nie tylko ludzie, ale i zwierzęta, a nawet baśniowe – wyobraźniowe – stworzenia. W każdej bajce motyw snu i spania istnieje i stanowi nawet oś fabularną. Pierwsza historia pokaże dzieciom, że absolutnie wszyscy muszą chodzić spać – to powinno rozwiać wątpliwości małych maruderów i przekonać każdego kilkulatka do wypełnienia polecenia rodziców. Druga historia przypomina o śnie, który pomaga na zmęczenie i stres – przygoda w ciemnym lesie staje się mniej straszna, gdy można się wyspać. Z nastaniem poranka część problemów samoistnie się rozwiąże. Trzecia opowiastka podsuwa motywy do wieczornych marzeń, pokazuje też, że najspokojniej śpią ci, którzy nie zmarnowali dnia. Można iść w ślady bohaterów i wykorzystać czas przed nocą na zdobywanie przyjaciół czy na dokonywanie wielkich czynów, można też o tym rozmyślać przed zaśnięciem. Niedźwiadek z tej bajki wie doskonale, co robi, prosząc mamę o trzy historie. Baśniowa liczba pozwala czytelnikom zrozumieć podstawowe prawdy dotyczące wieczornego odpoczynku. Jeśli przy okazji dzieci przekonają się, że można wieczorami nakłonić rodziców, by spędzili z nimi trochę czasu, dość szybko zrozumieją, że to budowanie więzi i najmilszych wspomnień – każdemu może się taka rozrywka spodobać. Kitty Crowther specjalnie organizuje bohaterom czas w ten sposób – może tym samym trafić do czytelników i podsunąć im metodę prostego usypiania najmłodszych.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz