Media Rodzina, Poznań 2014.
Pierwsze oszczędności
Dzięki kieszonkowemu dzieci mogą poznawać wartość pieniądza, a i nauczyć się, że kupno kolejnej „wymarzonej” zabawki nie przychodzi łatwo. Zresztą od zabawki zaczyna się ta historia: Zuzia ogląda u Julii plastikowego kucyka ze skrytką. Skrytka zawiera skarby: przyjaciółka chowa w niej kieszonkowe. Zuzia pragnie mieć taką samą zabawkę, a do tego wydaje jej się, że powinna dostawać kieszonkowe jak Julia. I tak rodzice zaczynają ją wprowadzać w „dorosły” świat. Liane Schneider ma tu do przedstawienia i objaśnienia kilka kwestii – od definicji kieszonkowego i idei oszczędzania przez porównywanie nominałów – aż po założenie książeczki oszczędnościowej i wyprawę do bankomatu, z którego, wbrew przypuszczeniom dzieci, nie można brać pieniędzy w nieskończoność. Po drodze jest jeszcze miejsce na rozpoznawanie prawdziwych banknotów. To naprawdę dużo, jeśli weźmie się pod uwagę, że do niedawna to zabawa w sklep była okazją do oswajania maluchów z wartością pieniądza.
„Zuzia dostaje kieszonkowe” to kolejny tomik z cyklu Mądra Mysz, który pozwala objaśniać najmłodszym bliskie otoczenie. Ta książeczka dostosowana została do polskiego rynku: przede wszystkim pojawiają się w niej zdjęcia monet – awersów i rewersów groszy i złotówek. Dzięki temu każde, nawet najmłodsze dziecko, bez ryzyka połknięcia przyjrzy się pieniądzom z bliska. Także w inne ilustracje wpisane zostały polskie banknoty: kiedy Zuzia bawi się z mamą w sklep czy kiedy ogląda pieniądze z portfela taty, odbiorca może zauważyć charakterystyczne kolory i motywy. W ten sposób opowiastka stanie się jeszcze bardziej „prawdziwa”, a dzieci chętniej będą przyswajać informacje z tomiku.
Zuzia ma określony cel: zbiera pieniądze na upragnioną zabawkę. Liane Schneider nie walczy tutaj z mechanizmami wywołującymi zachcianki dzieci, pozwala swojej bohaterce zgromadzić oszczędności potrzebne do kupna kucyka ze skrytką – tu nawet interwencja rodziców nie może odwieść od pierwszego zamiaru. Zuzia, jak każdy kilkulatek, potrzebuje doraźnej i konkretnej nagrody, do oszczędzania nie przekona jej wizja posiadania własnego konta w banku, ale już poczucie dorosłości przy płaceniu swoimi pieniędzmi – owszem. Bohaterka nie wydaje pieniędzy na słodycze i drobne przyjemności, Liane Schneider uczy zatem, na czym polega oszczędzanie. Dziewczynce, przynajmniej na razie, jest tym łatwiej, że wszyscy członkowie rodziny dość chętnie karmią jej świnkę-skarbonkę. Tomik prezentuje zatem nie tylko ideę kieszonkowego, ale też serię tematów, które warto poruszyć w rozmowie z maluchem.
Annette Steinhauer przedstawia Zuzię jako dziewczynkę o potarganych włosach, zwykle uśmiechniętą, w dodatku w otoczeniu ciekawych zabawek. Warstwa graficzna tomiku staje się zatem przykrywką dla warstwy edukacyjnej. Na obrazkach uwaga bohaterki skupia się na monetach (znajdowanych na spacerze, podliczanych w domu, oglądanych w zbiorach dziadka czy przekazywanych z rąk do rąk podczas zabawy), żeby jeszcze bardziej podsycić zainteresowanie dzieci tematem. Liane Schneider utrzymuje całość w entuzjastycznym tonie: Zuzia ma sporo powodów do radości. Poczucie dobrej zabawy może też przekonać dzieci do „dorosłego” oszczędzania na wymarzoną zabawkę, a na pewno będzie pomocne w wyjaśnianiu, dlaczego ta czynność jest ważna i zasługuje na pochwały. Dzieci razem z Zuzią przestudiują wygląd monet i banknotów, zainteresują się tematem pieniędzy i płynącego z niego poczucia dorosłości, zaakceptują też proponowane przez rodziców rozwiązania. Ta książeczka podporządkowana jest nauce.
Recenzje, wywiady, omówienia krytyczne, komentarze.
Codziennie aktualizowana strona Izabeli Mikrut
tu-czytam.blogspot.com to strona z recenzjami: portal literacki tworzony w pełni przez jedną osobę i wykorzystujący szablon bloga dla łatwego wprowadzania kolejnych tekstów.
Nie znajdzie się tu polecajek, konkursów, komciów ani podpiętych social mediów, za to codziennie od 2009 roku pojawiają się pełnowymiarowe (minimum 3000 znaków) omówienia książek.
Zapraszam do kontaktu promotorki książek i wydawnictwa.
Zabrania się kopiowania treści strony. Publikowanie fragmentów tekstów możliwe wyłącznie za zgodą autorki i obowiązkowo z podaniem źródła. Kontakt: iza.mikrut@gmail.com
Nie znajdzie się tu polecajek, konkursów, komciów ani podpiętych social mediów, za to codziennie od 2009 roku pojawiają się pełnowymiarowe (minimum 3000 znaków) omówienia książek.
Zapraszam do kontaktu promotorki książek i wydawnictwa.
Zabrania się kopiowania treści strony. Publikowanie fragmentów tekstów możliwe wyłącznie za zgodą autorki i obowiązkowo z podaniem źródła. Kontakt: iza.mikrut@gmail.com
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz