Włoski skarbiec. Najlepsze komiksy: Giorgio Cavazzano

Egmont, Świat Komiksu, Warszawa 2025.

Prezent

Bardzo dobrym pomysłem dla kolekcjonerów jest zestawianie legendarnych komiksów (lub pokazowych dla wybranego twórcy) w połączeniu z krótkim komentarzem oraz możliwością zajrzenia do szkicownika i sprawdzenia, jak ewoluowały poszczególne kadry, zanim znalazły się w ostatecznej wersji utworu. „Włoski skarbiec. Najlepsze komiksy” to okazja do zaprezentowania twórcy, który wpływa na dzieciństwo fanów Disneya. Giorgio Cavazzano to autor prezentowany w piątej części cyklu. Ucieszy się każdy, kto uwielbiał w dzieciństwie przygody Kaczora Donalda, Myszki Miki i całego szeregu dalszoplanowych postaci z orbity Sknerusa McKwacza (kto pamięta Diodaka? Fani oczywiście zdają sobie sprawę z tego, kim jest Dziobas. Cała reszta może zapoznawać się z tymi bohaterami). Całości dopełnia jeszcze przygoda Czarnego Piotrusia, przestępcy, którego nikt nie traktuje specjalnie poważnie. I tak można z powrotem zanurzyć się w świecie disneyowskich historii – i przy okazji prześledzić, jak Cavazzano realizuje własne pomysły ze znanymi postaciami. Sześć komiksów (w tym jeden jednostronicowy) z pierwszej dekady XXI wieku to nie lada gratka nie tylko dla najmłodszych – w wydaniu kolekcjonerskim mieści się sporo wyjaśnień i ciekawostek, między innymi na temat genezy samochodu, którym porusza się Kaczor Donald.

Liczy się tu – i to za każdym razem – dynamiczna fabuła i zestaw oryginalnych rozwiązań. Intrygi prowadzone są pewnie, a do tego z przestrzeganiem zasad panujących w świecie Donalda. Ta książka jest prezentacją działalności Cavazzano pod szyldem Disneya – i fakt, że trudno byłoby wskazać jednoznacznie osobowościowe cechy rysownika przemycane w komiksach, najlepiej pokazuje, jak dobrze realizował się ten artysta w koncernie. Tym ciekawiej wypadają podpowiedzi i wskazówki dotyczące pracy nad poszczególnymi komiksami (a czasem też kadrami), nad mimiką postaci czy nad sposobami ekspresji. Jest tu całkiem dużo wiadomości, które nie są wprawdzie potrzebne podczas rozrywkowej lektury, ale pozwalają zastanowić się nad warsztatem i techniką, a także nad wyborami, przed jakimi stają rysownicy koncernu. Jest w przygodach postaci Disneya coś, co sprawia, że właściwie się nie starzeją – bez względu na konteksty i nawiązania, bez względu na zestaw przeżyć i fabuły, czyta się je tak samo dobrze przez całe dekady. Dla tych, którzy z Disneya nie wyrośli, przygotowany jest „Włoski skarbiec” – to okazja do przyjrzenia się tym, którzy na co dzień pozostają w cieniu ale pozwalają cieszyć się doświadczeniami nieśmiertelnych postaci. Giorgio Cavazzano pokazuje, jak ważna jest odpowiednio przedstawiana akcja, pozwala prześledzić kadry pod kątem uchwyconego ruchu i dynamiki akcji, ale przede wszystkim daje szansę na zabawę pod pretekstem sprawdzania warsztatu. I to będzie dla odbiorców najważniejszym czynnikiem decydującym o lekturze. Każdy, kto chciałby przypomnieć sobie czar postaci Disneya, może do tej książki spokojnie sięgać – i podziwiać sposoby budowania historii w kolorowych kadrach.