3xZuźka
Bardzo lubiana przez maluchy Zuźka D. Zołzik powraca – w zbiorowym tomiku. Książka „Zuźka D. Zołzik świruje” zawiera trzy historyjki z czasów, kiedy bohaterka była jeszcze w zerówce i szarpała nerwy wszystkim wokół – przy sporym udziale koleżanek. Trzy historyjki z tomu to jednocześnie trzy ważne sprawy z egzystencji malucha – a że Zuźka uczy się dopiero życia w społeczności, odbiera kilka ważnych lekcji, które mimochodem przyswoić będą mogli mali odbiorcy.
Zuźka w tej publikacji zajmuje się podrywaniem Pięknego Stasia, potworem spod łóżka oraz tematem przywłaszczania sobie cudzej własności. Za każdym razem jej wizja świata kłóci się z pomysłami dorosłych, dziewczynka zatem nie zawsze osiągnie to, czego chce – nawet jeśli będzie bez przerwy próbować. Piękny Staś jest nowym kolegą, o którego względy walczą trzy przyjaciółki. Sam nie zamierza zachowywać się dyplomatycznie i Zuźka usłyszy od niego parę gorzkich słów prawdy (które na krótko dadzą jej trochę do myślenia). Bohaterka dowie się, że piękne stroje nie są dobrym sposobem na zdobycie czyjejś przyjaźni, a dzieci z jej przygody wyczytają, jak można odbierać narzucanie się komuś, kto pragnie spokoju. Na potwora spod łóżka – odwieczny problem maluchów – Zuźka nie ma sprawdzonych metod, a rodzice, jak to rodzice, bagatelizują problem. Na szczęście koledzy z zerówki wiedzą, jak skutecznie przepłoszyć bestię i dzielą się spostrzeżeniami. Co prawda, gdyby nie dzielili się równie gorliwie wyobrażeniami o potworze, nikt nie bałby się własnego pokoju – ale to do Zuźki już nie dotrze. W trzeciej historyjce bohaterka dowie się, jak czuje się człowiek okradziony – i nauczy się, że nie można zabierać sobie cudzej własności, choćby była najbardziej atrakcyjna.
Zuźka D. Zołzik, zgodnie zresztą z nazwiskiem, nie zachowuje się najlepiej. Denerwuje rodziców, wyprowadza z równowagi nauczycieli, a nawet swoich kolegów. To dziewczynka, która nie może być stawiana innym za wzór i to w niej najbardziej spodoba się maluchom. Barbara Park nie zamierza nikomu tłumaczyć jej wybryków, w końcu to Zuźka jest narratorką opowiadań. Dlatego sama musi doprowadzać sytuacje aż do przesady, żeby dla dzieci były zrozumiałe i jasne. Takie nietypowe lekcje najlepiej zapadną w pamięć kilkulatkom – a Zuźka jest młodszą literacką siostrą Koszmarnego Karolka, w dodatku jej przygody to propozycja nie tylko dla dziewczynek. Park wykazuje się zmysłem obserwacji i znajomością zasad dziecięcego świata, dobrze zdaje sobie sprawę z tego, jak maluchy rywalizują ze sobą, co najbardziej je dotknie i jak traktują racjonalne uwagi ze strony dorosłych. Zuźka jest naprawdę nieznośna – tym chętniej dzieci będą się zagłębiać w jej opowieści.
W bajkach o Zuzi spore znaczenie mają emocje, dlatego też zwłaszcza w dialogach wykrzyknienia bohaterki zostały odpowiednio wyróżnione. Pozwala ten zabieg podbić ekspresję i tempo narracji, ale też uświadamia, jak ważne w procesie komunikacji kilkulatków są krzyki.
Trzyczęściowy tomik o Zuźce to doskonała propozycja dla dzieci, które tej postaci jeszcze nie znają: Zuźka pozwala się oglądać z kilku stron, staje przed wyzwaniami z rozmaitych dziedzin i rozbudza apetyty najmłodszych na lekturę – dorosłym zapewnia możliwość przykucia uwagi dziecka na dłużej. To książka, która tylko z pozoru jest lekka, beztroska i rozrywkowa: poza tym, że bawi (bo w każdym opowiadaniu dzieje się coś dowcipnego i niespodziewanego), prezentuje kilkulatkom zasady zachowania. Zdarza się, że na antyprzykładach – ale i z nich najmłodsi wyciągną odpowiednie wnioski. Zuźka ze swoimi przygodami dotrze do maluchów i ujmie je swoją szczerością i dziecięcym postrzeganiem świata – nie można w końcu odmówić jej prawdziwości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz