Karolina Oponowicz: Bozie, czyli jak wygląda Bóg?

Agora, Warszawa 2021.

O co chodzi w religiach?

Wychodzi ta autorka z niezłego założenia: że dzieci są zainteresowane różnymi zagadnieniami, które mogą zaobserwować w swoim otoczeniu, a nie zawsze dorośli są w stanie udzielić im odpowiedzi i wyjaśnień na kolejne pytania. Z zestawu pytań dociekliwych odbiorców oraz odpowiedzi prezentowanych przez kilku przedstawicieli różnych religii i wyznań powstała książka „Bozie, czyli jak wygląda Bóg” - interesująca lektura otwierająca na różnokulturowość i ucząca równości. Nie chodzi tu o rywalizację i pokazywanie, które wyznanie jest lepsze, ciekawsze, bardziej barwne i ma do zaoferowania więcej. Raczej liczy się szansa zrozumienia, dlaczego sąsiad modli się w określony sposób, jak obchodzi święta i jak wyobraża sobie życie po śmierci. Tematy bardzo trudne, ale też bardzo interesujące pojawiają się w kolejnych rozdziałach. Dorośli rzadko zajmują się przedstawianiem otoczki religijnej: ci głęboko wierzący uznają, że dzieciom wystarczy wymijająca odpowiedź lub nakaz, by przyjmowały wszystko tak, jak jest to prezentowane w ich wspólnocie wyznaniowej. Ci niewierzący wolą często deklasować wszystkie religie. Tymczasem Karolinie Oponowicz udało się stworzyć książkę zaspokajającą podstawową ciekawość dzieci. Nie chodzi tu o przekonanie do którejkolwiek religii ani do zachęcanie do zmiany wiary. Nie ma w tym też wyrachowania, a wszystko to sprawia, że dobrze się tę książkę czyta nawet mimo dość agresywnych grafik. Na początku wszyscy duchowni przedstawiają się skrótowo, mówią, kim są, jaką rolę odgrywają w swoich wspólnotach, jak się do nich zwracać i jak wyglądała ich droga do duchowości. Pojawia się tu pani diakon z Kościoła luterańskiego, imam (muzułmański duchowny, który na co dzień pracuje w banku), mnich benedyktyn, rabin, prawosławny ksiądz i buddyjski lama. Każdy opowiada o wyobrażeniu Boga w swojej religii, pojawia się też „komiksowe” przedstawienie najważniejszych postaci z różnych wiar. Rozmówcy Karoliny Oponowicz oprowadzają po swoich świątyniach. W pewnym momencie odpowiadają też na różne pytania dotyczące zwyczajów i religijnych dogmatów – to znów okazja do wyjaśniania szczegółów dotyczących „inności”, strojów, świąt czy sposobów na dołączenie do wspólnoty. Mnóstwo miejsca na trudne pytania i zagadnienia, które trzeba wytłumaczyć wprost, tak, żeby wszystko stało się zrozumiałe dla najmłodszych. Bardzo przydatna jest ta książka, przynosi wiele ciekawostek i wiele informacji, które pozwolą dzieciom zrozumieć, dlaczego ludzie różnią się od siebie – i które jednocześnie wskażą, że nie można deprecjonować innych z powodu ich wyznania, bo wszystko naprawdę sprowadza się do tego samego. Dobrze, że taka publikacja powstała, że oddaje się w niej głos przedstawicielom różnych religii – to najlepszy sposób na uchwycenie istoty wyznań. W świecie, w którym ciągle brakuje miejsca na tolerancję i akceptowanie innych ludzi razem z ich wyborami życiowymi Karolina Oponowicz znajduje sposób na przekonanie najmłodszych do refleksji.