Roblox. Nieoficjalny przewodnik

Harperkids, Warszawa 2024.

Podpowiedzi

Nie po raz pierwszy publikacje powiązane z uniwersum Roblox pojawiają się na rynku: za każdym razem to zestaw podpowiedzi dla odbiorców, którzy albo już należą do środowiska graczy i potrzebują tylko uporządkowania lub wskazówek, co wybrać z gąszczu propozycji – albo chcieliby zasilić szeregi fanów rozgrywek, ale nie poradzą sobie w samodzielnym rozgryzaniu oferty. „Roblox. Nieoficjalny przewodnik” to książka, która jest zbiorem omówieni gier dostępnych w świecie Roblox – i jednocześnie reklamą platformy. Pozwala na błyskawiczne rozeznanie się w nowościach i wybranie rozrywki w zależności od własnych preferencji. Twórcy przewodnika startują z pozycji fanów – nieoficjalność (czy też brak autoryzacji) jest tu mocno podkreślana, co oznacza, że wprawdzie wybór jest subiektywny, ale niesterowany przez bezpośrednio zaangażowanych. Co ciekawe, wiele razy jednak autorzy przewodnika odwołują się do sytuacji, w których artefakty lub rozszerzone opcje można będzie w grach wykupić dzięki mikropłatnościom. Żeby mieć czyste sumienie, decydują się na dodanie jednostronicowego poradnika dla rodziców: na końcu tomu znajduje się zestaw uwag dotyczących tego, jak sprawdzić aktywność swojej pociechy w grze, jak kontrolować jej znajomości i rozmowy, a także wytwory na platformie Roblox – nie ma tu raczej nastawienia na wzajemne zaufanie i na ustalane wspólnie zasady, liczy się pilnowanie dziecka.

Książka jest przeglądem różnych dostępnych gier w świecie Roblox. Autorzy starają się przedstawiać różne rodzaje rozrywek – strzelanki, wyścigi czy symulatory, stawiają na różnorodność, bo wiedzą, że odbiorcy różnych treści będą tu poszukiwać i też różne rodzaje atrakcji wybierać. Każda gra ma swoją metryczkę (między innymi z nickiem twórcy, żeby nie zapomnieć o tych, dzięki którym można się bawić). Opis zawiera się w serii jednoakapitowych komentarzy i uwag – najpierw dzieci dowiedzą się, jaki gatunek prezentuje dana gra, później – co się w niej robi i jakie rozwiązania pomagają w osiągnięciu celu. Jest tu całkiem sporo wskazówek, które warto wykorzystać, przydatnych dodatków do całości. Zamiast streszczania fabuł czy rozgrywek autorzy zajmują się aspektem praktycznym – w ten sposób także zachęcą odbiorców do sprawdzania, czy gra spełnia ich oczekiwania i czy warto się za nią zabrać. Nie brakuje tu nawet bardzo ogólnikowych komentarzy dotyczących choćby cierpliwości czy zaczynania od najłatwiejszych poziomów, żeby można było doskonalić umiejętności, a nie rezygnować przed czasem. To w tych dopowiedzeniach można znaleźć zalecenia, by posłużyć się Robloxową walutą. Cały tom wypełniony jest screenami z gier – powiększane kadry i bohaterowie to najlepsza metoda na przyciągnięcie uwagi odbiorców. Kolorowe grafiki podkreślają specyfikę tego uniwersum – świat w Robloxie jest dość toporny, kwadratowy i celowo przerysowywany (co jednak nie uchroni przed niebezpiecznymi treściami, o czym dowiadują się rodzice). Na obrazkach to przede wszystkim sceny, które wymagają działania: udoskonalenia, uzupełnienia i akcji użytkowników – tak, żeby odbiorcy szybko nabrali ochoty na samodzielne realizowanie misji. Jest to tomik użytkowy, nie typowa lektura.