Harperkids, Warszawa 2025.
Kopia
Wydawałoby się, że Bluey to cykl dla najmłodszych i nie można się po nim spodziewać wartościowych treści, tymczasem rodzina psów pokazuje małym odbiorcom parę ważnych prawd w kolejnych opowiadaniach. W „Mini-Blue” dzieci wymyślają zabawę w naśladowanie siebie. Blue zamienia młodszą siostrę, Bingo, w idealną kopię siebie. Używa nawet specjalnej kredy, żeby zmienić kolor sierści – Bingo wygląda jak Blue i tak ma się zachowywać. Problem w tym, że Bingo to ta grzeczna i miła pociecha, dziecko, które lubi spędzać czas na cichej lekturze albo zabawie, która nie generuje bałaganu. To Blue ciągle wpada w tarapaty, hałasuje, irytuje rodziców, męczy, śmieci i nie potrafi się na niczym skupić. W „Mini-Blue” Bingo wypada wręcz jako ta idealna siostra, Blue – jako ta, która powinna się zmienić, żeby cała rodzina mogła odetchnąć z ulgą. Kiedy zatem Blue przerabia Bingo na mniejszą wersję siebie i podpowiada jej, jak brykać i zachowywać się jak Blue – rodzice mają dwa razy więcej pracy z uciszaniem i poskramianiem małych bohaterek. Bingo jest przecież pojętną uczennicą i łatwo ją przekonać do aktywności, zwłaszcza że nie ma zmieniać swojego charakteru, tylko na chwilę udawać starszą siostrę. Rodzice proponują jednak, żeby obie siostry pobawiły się w naśladowanie Bingo. I teraz to Blue musi ograniczyć swoją nadaktywność, nauczyć się grzeczności i życzliwości, nieść pomoc, sprzątać i nie hałasować. Dociera do niej trudna prawda: być może rodzice woleliby mieć dwie Bingo w domu.
„Mini-Blue” to książeczka, która uświadamia dzieciom, że wszyscy się różnią i nikt nie jest przez to lepszy niż inni. Blue przeżywa męki zazdrości przez ten moment, w którym nie jest pewna, czy rodzice rzeczywiście nie woleliby, żeby zamieniła się w młodszą siostrę. Skoro Bingo może być sobą, dlaczego Blue nie? Wszystko to pojawiło się w niewielkim tomiku. Cała przygoda rozbawi dzieci – jest tu przecież dużo dynamiki, mnóstwo wyzwań, trochę naśladowania i sporo śmiechu (poza dylematem małej Blue). Bohaterki przez naśladowanie siebie mogą sprawdzić inne sposoby na codzienność – i być może zaczerpnąć coś ze wskazówek rodzeństwa, co sprawi, że wzbogacą swoje zachowania. Przekonają się też, że nie ma jednej recepty na bycie córką idealną, trzeba po prostu szanować innych i reagować na ich prośby. Książeczka jest picture bookiem, więc poza ważnymi treściami niesie też dzieciom kreskówkowe obrazki – przypomina o lubianych postaciach (zresztą komizm jest też podbudowywany za sprawą rysunków, najmłodszych przekonają zwłaszcza wizerunki dwóch Blue i dwóch Bingo) i daje szansę na rozrywkę. Ten tomik warto ocenić dopiero po uważnej lekturze – bo treści tu przekazywane najmłodszym należą do wyjątkowo istotnych i pomagają dzieciom w budowaniu własnej tożsamości.
Recenzje, wywiady, omówienia krytyczne, komentarze.
Codziennie aktualizowana strona Izabeli Mikrut
tu-czytam.blogspot.com to strona z recenzjami: portal literacki tworzony w pełni przez jedną osobę i wykorzystujący szablon bloga dla łatwego wprowadzania kolejnych tekstów.
Nie znajdzie się tu polecajek, konkursów, komciów ani podpiętych social mediów, za to codziennie od 2009 roku pojawiają się pełnowymiarowe (minimum 3000 znaków) omówienia książek.
Zapraszam do kontaktu promotorki książek i wydawnictwa.
Zabrania się kopiowania treści strony. Publikowanie fragmentów tekstów możliwe wyłącznie za zgodą autorki i obowiązkowo z podaniem źródła. Kontakt: iza.mikrut@gmail.com
Nie znajdzie się tu polecajek, konkursów, komciów ani podpiętych social mediów, za to codziennie od 2009 roku pojawiają się pełnowymiarowe (minimum 3000 znaków) omówienia książek.
Zapraszam do kontaktu promotorki książek i wydawnictwa.
Zabrania się kopiowania treści strony. Publikowanie fragmentów tekstów możliwe wyłącznie za zgodą autorki i obowiązkowo z podaniem źródła. Kontakt: iza.mikrut@gmail.com
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz