Bluey. Dobranoc, owocowy nietoperzu!

Harperkids, Warszawa 2024.

Marzenie

Blue i jej młodsza siostra nie mają ochoty iść spać. Zwłaszcza Blue próbuje różnych metod na to, żeby przekonać rodziców, że jeszcze nie jest zmęczona i że wcale nie musi się kłaść. Zazdrości nietoperzom owocowym – te stworzenia właśnie wieczorem się budzą i latają. Gdyby Blue była nietoperzem owocowym, nie musiałaby iść do łóżka – rodzice na pewno by zrozumieli. Blue nie ma pojęcia, dlaczego na przykład tata nie korzysta z przywilejów dorosłych i zamiast robić to, na co ma ochotę, pada na podłogę i śni o meczu z kolegami. Dla bohaterki kreskówki to wcale nie jest zrozumiałe – przyda się wtedy mama, która odpowiednio wszystko naświetli. Blue jako nietoperz owocowy – życie byłoby piękne. Na szczęście mama wpada na najlepszy pomysł: proponuje, żeby bohaterka po prostu zaczęła się w łóżku zastanawiać nad tym, jak wyglądałyby jej rozrywki, gdyby udała się metamorfoza. Z tym Blue wcale nie musi polemizować: to zadanie nie wiąże się z zasypianiem, a pozwala uruchomić wyobraźnię. Bohaterka skwapliwie udaje się więc do łóżka i ani na moment nie przerywa zabawy – po prostu zamienia się w nietoperza owocowego, tak, jak chciała wcześniej. Dzieci będą śledzić jej przygody – streszczone dzięki ilustracjom. Nikt nie ma wątpliwości, że to już sen, czyli – że sprytna mama dopięła swego i ucięła wszelkie kolejne wybryki dziecka. Blue przekonuje się, że może być, kim chce – i wcale nie musi w tym celu rezygnować z wieczornego odpoczynku. Dla odbiorców to z kolei cenna wskazówka – można uprzyjemnić sobie przykre wieczorne obowiązki, zamieniając je w zabawę. Metamorfoza we śnie może być pełna, pozwala na dokonywanie rzeczy, których na jawie nie da się nawet zrobić. Bycie nietoperzem owocowym czasami nawet w kreskówce wykracza poza możliwości bohaterów. Jest to drobny zeszyt, w którym streszczona została historyjka. Książeczka nadaje się na lekturę wieczorną – jest w sam raz, żeby pokazać dzieciom potencjał odpoczynku (ale też, żeby subtelnie uświadomić im, jak poświęcają się dla nich rodzice: sytuacja z tatą Blue to coś, co dorośli bardzo docenią). Wycisza dzieci i podpowiada im, jak szybko zasnąć – w końcu każdy może brać przykład z małej bohaterki i dobrze się bawić – tak jak ona. Niezależnie od tego, czy obiektem marzeń będzie owocowy nietoperz, czy jakiekolwiek inne stworzenie. Wyobraźnia w końcu nie zna granic. Jak zwykle w publikacjach ze świata Bluey to również picture book, tomik do oglądania przez najmłodszych, którzy nie potrafią samodzielnie czytać. Grafika to ważna część książeczki – bo też i odbiorcy kojarzą postać Blue przede wszystkim z kreskówki, dzięki obrazkom. Proste kreski, nieskomplikowane kształty i wyraziste postacie – to wszystko, co ma do zaoferowania ten cykl. Blue i jej towarzysze testują codzienność, przeżywają przygody, które albo są przeniesieniem doświadczeń dzieci na bajkę, albo odrobinę oswajają z absurdem.