Muminki. Najlepsi przyjaciele

Harperkids, Warszawa 2024.

Powrót

Kartonowa książeczka z Muminkami jest przeznaczona dla najmłodszych – a pozwala im uporać się z własnymi emocjami. Uproszczona historia przynosi nawet nie tyle pocieszenie, co analizę uczuć – na przykładzie lubianego przez wszystkich bohatera. Muminek jest smutny, bo jego przyjaciel, Włóczykij, znika – i wróci dopiero z nadejściem wiosny. Muminek nie potrafi pogodzić się z faktem, że zostaje sam, stąd u niego smutek i rozgoryczenie. Wszyscy wokół wiedzą o jego problemie i bardzo wspierają bohatera – każdy z Doliny Muminków szuka czegoś, czym mógłby go pocieszyć. Muminek jest zatem zabierany na spacery, ogląda piękne przedmioty… robi wszystko, co mogłoby poprawić mu humor, chociaż jest świadomy tego, że naprawdę tylko powrót Włóczykija tu się sprawdzi. Daje szansę bliskim, nie zamęcza ich swoimi nastrojami, ale włącza się w kolejne zabawy i czynności – dzięki temu nie zastanawia się w kółko nad rozstaniem z Włóczykijem i łatwiej mu zabić czas do powrotu przyjaciela. A Włóczykij też może sprawić niespodziankę – przynajmniej na chwilę. Ta opowieść jest krótka, dzieci mają przecież do czynienia z picture bookiem kartonowym – narracja sprowadza się do dwóch wersów na każdej stronie, nie ma sensu nasycać tekstem tomiku przeznaczonego dla maluchów. Wszystko staje się jasne dla odbiorców błyskawicznie – a emocji nazywać nie trzeba, dzieci zrozumieją je dzięki przykładowi bohatera. Ważne są ilustracje, które pokazują uczucia postaci – i czynności, w jakie wszyscy w Dolinie Muminków się angażują. Ze względu na przeznaczenie tomiku także i one są dość proste, pojawiają się bohaterowie świetnie znani z rysunków Tove Jansson, kreskówek i wielu przeróbek – chodzi o to, żeby szybko przedstawić dzieciom ważne kwestie. Reszty dokona wyobraźnia. Kolorowe strony przyciągają uwagę dzieci, łatwo się je przewraca z uwagi na tekturę (zaokrąglone rogi gwarantują bezpieczeństwo), a książeczka nie zniszczy się tak łatwo, bo jest lakierowana. W tym wszystkim liczy się najbardziej doświadczenie Muminka, relacja z innymi bohaterami z Doliny. To możliwość przeniesienia przez dziecko własnych uczuć, sprawdzenia, jak same zachowują się w podobnej sytuacji – w końcu jest tu mowa o zjawisku, jakie każdy na własnej skórze poznał. Trzeba czekać na kogoś, uzbroić się w cierpliwość i uporać z własnymi emocjami. Muminek nie musi dokonywać analizy własnych stanów, a inni wykazują się empatią – i to kolejna cenna wskazówka dla najmłodszych: że można się zastanowić, co dzieje się z kimś, kto jest smutny – i spróbować go jakoś podnieść na duchu. Sposobów jest mnóstwo, bo przecież każdy z bohaterów wypróbowuje swój. I dlatego dzieci bardzo szybko zaangażują się w tę prostą historyjkę – spędzą czas z lubianymi bohaterami i nauczą się czegoś o funkcjonowaniu w społeczeństwie. To tomik ważny, chociaż może być bagatelizowany z racji przeznaczenia dla najmłodszych odbiorców.