Grzegorz Wagner, Krzysztof Mecner: Kat. Biografia Huberta Wagnera

Agora, Warszawa 2014.

Legenda

Na tę publikację fani siatkówki rzucą się natychmiast. „Kat. Biografia Huberta Wagnera” to długo wyczekiwana opowieść o legendarnym trenerze, napisana przez jego syna, Grzegorza Wagnera i redaktora sportowego Krzysztofa Mecnera. Taki duet autorski gwarantuje, że w książce znajdą się przede wszystkim sportowe emocje i informacje, które przeciętnym czytelnikom wydadzą się bardzo szczegółowe. Dla tych, którzy kochają siatkówkę, wiadomości będzie wciąż mało. Ale po kolei…

„Kat” typową biografią jest tylko na początku, w tym obowiązkowym i gatunkowo powtarzalnym elemencie o rodzicach (i wcześniejszych pokoleniach) oraz przyjściu na świat bohatera tomu. W tym fragmencie autorzy podążają przez chwilę encyklopedycznymi ścieżkami, dość szczegółowo i bez większych emocji. Żeby nieco ożywić narrację przy tej opowieści, korzystają ze wspomnień członków rodziny. Wplatają je w tekst i uzyskują dzięki temu walor prywatności. Wprowadzenie do biografii Huberta Wagnera ociepla się i szybko zaczyna wciągać. Kiedy tylko bohater tomu styka się z siatkówką, relacja nabiera tempa. Odtąd już ani jeden fragment nie pozostawi czytelników obojętnymi.

Książka jest tak naprawdę zapisem roli siatkówki w życiu Huberta Wagnera. W jego najlepszych latach, w czasie gry i trenowania, nie ma prawie miejsca na prywatność. Grzegorz Wagner dołącza do wspomnień portret swojej mamy, ale ma się wrażenie, że przede wszystkim ze względu na podobieństwo zainteresowań: to w końcu znakomita siatkarka. Później autorzy odnotowują kolejne życiowe związki Huberta Wagnera, ale na zagłębianie się w jego sprawy osobiste nie ma czasu. Odbiorcy będą odnosić wrażenie, że siatkówka jest całym życiem Jurka, że poza nią nic wartego uwagi się nie dzieje. Ta sytuacja zmienia się dopiero pod koniec tomu, kiedy rozwojem wydarzeń rządzi już choroba alkoholowa. Ale i tutaj odskocznią od tematu staje się siatkówka.

Ci, którzy kochają siatkówkę, otrzymają tu przegląd siatkarskich emocji. Autorzy rozpisują się na temat kolejnych ważnych spotkań, metod treningowych, decyzji trenerskich podczas rozgrywek, atmosfery w zespole… To wszystko, co składało się na legendę Wagnera, tu zostaje jeszcze raz zilustrowane konkretnymi sytuacjami. Z tym, że nie chodzi już o ocenę działań ani o utrwalanie myśli selekcjonera, a o stworzenie najbardziej bliskiego prawdy obrazu. Grzegorz Wagner i Krzysztof Mecner dobrze radzą sobie z prowadzeniem opowieści. Pozasiatkarskie emocje tonują, te związane ze sportem podbijają. Sięgają do zapisków trenera, wywiadów i źródeł pisanych, ale przeprowadzają też własne rozmowy z kolegami i wychowankami Huberta Wagnera – proszą o komentarze do często kontrowersyjnych zajść, nie tuszują afer i nie starają się wybielać sylwetki Kata. Odwołują się też do filmu o nim, ale książka nie jest bezpośrednim przełożeniem owej produkcji. Tom zawiera wiele zdjęć z archiwum Wagnera, a i dwa ciekawe aneksy z notatkami trenera dotyczącymi gry.

Prezentowane tutaj emocje, bez względu na czasowe oddalenie, kibicom siatkówki łatwo będzie przeżywać. Opisywane sytuacje, zagrania i rewolucyjne pomysły to w końcu żywioł odbiorców książki. Możliwość zajrzenia za kulisy sportowych sukcesów i porażek to sposób na przedłużenie i wzmocnienie adrenaliny, okazja do utrwalenia meczowych przeżyć. I nie ma znaczenia, które pokolenia kibiców po tę publikację sięgną: Hubert Wagner to siatkarski fenomen, a tom „Kat” nikogo nie rozczaruje. To dobrze napisana i bardzo ciekawa biografia sportowa.