Mireille Guiliano: Kobiety, praca i sztuka savoir-vivre'u

Albatros, Warszawa 2014.

Biznes i życie

Mireille Guiliano prezentuje się w swojej najnowszej książce jako mentorka, ekspert od robienia biznesowej kariery i przewodniczka dla kobiet, które chciałyby osiągać zawodowe sukcesy lub przynajmniej zmienić dotychczasowe niesatysfakcjonujące życie. Jednocześnie przybiera pozę życzliwej przyjaciółki, która wskaże błędy, ale nie wyszydzi. Do tego nie zapomina o roli autorki bestsellerowych poradników i to wszystko sprawia, że jej tom „Kobiety, praca i sztuka savoir-vivre’u przekona czytelniczki.

To poradnik, ale nie do końca typowy. Zawiera wskazówki dotyczące osiągania sukcesów i wykorzystywania szans na rynku pracy, a przy tym wzbogacony jest o całe serie przykładów z życia autorki i jej znajomych wziętych. Zwykłe i często spotykane w literaturze tego typu podpowiedzi tutaj zyskują oryginalną, bo nieco gawędziarską (więc i oderwaną od suchych komentarzy), oprawę. Guiliano uzyskuje przez to po pierwsze rozrzedzenie suchych faktów i porad, po drugie – oderwanie od standardowych poradników. Zmusza czytelniczki do uważnej lektury, ale też przywiązuje je do siebie dzięki pozorom prywatności. Opowiada często o korporacyjnych karierach i wie, jak łatwo przy tym o dehumanizację, dlatego też stara się być blisko swoich czytelniczek, by służyć im radą i wsparciem.

W samej treści całkiem sporo jest wiadomości już powszechnie znanych – ale nowa perspektywa nadaje im ciekawy kształt. Autorka opowiada na przykład, jak przygotować CV, by uwypuklić zawodowe atuty, jak przygotować się do rozmowy kwalifikacyjnej i jak rozstać się z niechcianym pracodawcą. Przypomina o wadze osobistych, personalizowanych podziękowań i o emocjonalnym profesjonalizmie – który nie pozwala zdradzać się przed biznesowymi partnerami z prawdziwymi opiniami na ich temat. Jej porady są proste (chociaż nie zawsze proste do zastosowania w praktyce) i mimo dopasowania do amerykańskich standardów – dające do myślenia, zwłaszcza tym paniom, które wybierają pracę dla wielkich firm.

Książkę wyróżnia także osobisty ton. Autorka chętnie wtrąca do wywodu francuskie zwroty (w rozszyfrowaniu ich pomoże słowniczek), mówi o sobie i swoich znajomych. Odwołuje się do atrakcyjnych doświadczeń i przy okazji ujawnia źródła lub uzasadnienia samych porad. „Kobiety, praca i sztuka savoir-vivre’u” to publikacja, która ma uwodzić autobiograficznymi wstawkami. Istnieje szansa, że to spersonalizowanie wskazówek zapadnie czytelniczkom w pamięć – bo tom funkcjonuje już nie tylko jako poradnik, ale również jako ciekawe zwierzenie. W korporacyjnym świecie Guiliano znajduje sposoby na zachowanie własnej tożsamości i zdrowia przy jednoczesnych przepisach na sukces. Jej zapiski czasami motywują, innym razem przypominają o ważnych sferach życia, zdarza się też, że służą jako przestrogi. Wszystko utrzymane jest w lekkim tonie, dalekim od typowych huraoptymistycznych i schematycznych pozycji z zakresu samopoznania i funkcjonowania na rynku pracy.

Guiliano wygrywa właśnie przez prywatność. Spore znaczenie ma tu także zawężenie targetu: autorka zwraca się do kobiet, do tych odbiorczyń, które chciałyby coś w swoim zawodowym życiu zmienić. To z nimi prowadzi rozmowy, to od nich oczekuje zdecydowanych kroków. Czytelniczki, które odnajdą się jako adresatki tej książki, wezmą sobie do serca zawarte tu uwagi i podpowiedzi. Ale poza tym „Kobiety, praca i sztuka savoir-vivre’u” pozwala utrzymać znajomość biznesowych reguł i uniknąć możliwych gaf w różnych związanych z pracą sytuacjach.