Maria Strzykowska: Oczka i druty bez tajemnic. Robótki na drutach

Zysk i S-ka, Poznań 2013.

Skarbnica wzorów

Wśród licznych poradników dotyczących dziewiarstwa tom Marii Strzykowskiej wyróżnia się rozmiarami, ale i podejściem do tematu. „Oczka i druty bez tajemnic” to książka, w której nie marnuje się miejsca na modowe zdjęcia gotowych wyrobów – ani na schematy ubrań, które można wykonać. Dla osób pozbawionych wyobraźni lub początkujących w temacie robótek na drutach może to być pewne utrudnienie – dla tych, którym spodoba się konkretny wzór – test dla wyobraźni. Brak zdjęć ilustrujących końcowy efekt – najlepiej na modelach – sprawia, że trudniej będzie podjąć decyzję co do wyboru motywu. Z drugiej strony natomiast takie rozwiązanie zapewnia szerszy wachlarz zastosowań wzorów, które mogą znaleźć się na swetrach, kamizelkach, płaszczach, tunikach czy szalach.

Maria Strzykowska chce uczyć dziewiarstwa, zaczyna więc od podstaw – opisu rodzajów oczek czy technik nabierania oczek na druty (wszystko wzbogacone jest komputerowymi grafikami). Interesują ją klasyczne rodzaje włóczek, nie zajmuje się produktami „efektowymi”, które coraz częściej przewijają się przez kolorowe magazyny. Do wiadomości podstawowych autorka zalicza też między innymi rodzaje wykończeń dekoltów, sposób wykonania pięciopalczastych rękawiczek, wdzianko dla psa czy buciki dla niemowlaków – to jedyne momenty, w których odchodzi od uogólnień i z detalami wyjaśnia kolejne kroki postępowania. Przy swetrach pokazuje tylko zasady przygotowywania kolejnych części (oraz to, co może sprawiać problemy początkującym, na przykład wszywanie rękawów). Podstawową część tomu wypełniają natomiast wzory.

Wzory, które proponuje Strzykowska, nie należą zwykle do trudnych czy przesadnie skomplikowanych, nie ma tu splotów bardzo wyrazistych, o wyróżniającej się strukturze. Autorka tomu chętniej wybiera delikatność i asymetrię, chętniej sięga po motywy ażurowe czy prace dające efekt pogniecenia dzianiny. Każdemu wzorowi towarzyszy małe zdjęcie próbki – zwykle wykonanej z cienkiej wełny (często zdarzają się dzianiny moherowe) – wystarczające, by wyobrazić sobie cały wzór, chociaż niekoniecznie pomocne w podejmowaniu decyzji, do jakiego wyrobu ów wzór zastosować. I tu autorka chce ułatwić zadanie odbiorczyniom, a to za sprawą rozbudowanych i momentami dość egzaltowanych nazw kolejnych wzorów. Można odnieść wrażenie, że w tytułach kolejnych schematów Strzykowska chce jednocześnie ująć rekompensatę za brak zdjęcia produktowego, próbę wyznaczenia okazji, na którą praca będzie odpowiednia, sugestię koloru i rodzaju odzieży, a do tego jeszcze marketingowy zachwyt nad pomysłem, gwarantujący dokonanie dobrego wyboru. „Elegancki sweterek na weekend w Paryżu” czy „Biała bluzeczka na urlop tylko we dwoje” to zaledwie próbki możliwości autorki. Na szczęście w samych opisach nie może ona kierować się fantazją ani skłonnością do poetyzowania: są takie, jakie powinny być – rzetelne, zrozumiałe dla dziergających i wzbogacone o graficzne schematy.

Tom „Oczka i druty bez tajemnic” pozwala zebrać w jednym miejscu sporo ciekawych wzorów i podpowiedzi na wyroby z dzianiny, przyda się zatem dziewiarkom i tym paniom, które chciałyby się nauczyć robótek na drutach. Dzięki ograniczeniu partii zdjęciowych i precyzyjnym objaśnieniom skrótów mieści w sobie sporo cennych wskazówek – i jako zestaw podręcznych wzorów wystarczy na długo.