poniedziałek, 14 listopada 2011

Temple Grandin, Catherine Johnson: Zwierzęta czynią nas ludźmi

Media Rodzina, Poznań 2011.

Zrozumieć zwierzęta

Temple Grandin potrafi przekonać do swoich obserwacji nie tylko przypadkowych czytelników, ale i ludzi, którzy na co dzień pracują ze zwierzętami i którzy wezwą ją na pomoc. Autorka stara się zrozumieć zwierzęta i próbuje myśleć jak one – co przychodzi jej o tyle łatwiej, że była dzieckiem autystycznym i wiele zachowań czworonogów potrafi przełożyć na własne emocje, a co za tym idzie – dociera do wiadomości, których większość ludzi by nie posiadła. We współpracy z Catherine Johnson tworzy książki o swoich odkryciach – książki interesujące dla zwykłych odbiorców. Publikacje Temple Grandin przydają się pracownikom ubojni (na końcu tomu „Zwierzęta czynią nas ludźmi” autorka tłumaczy się ze swojej pracy dla tego sektora), personelowi w ogrodach zoologicznych, hodowcom, ale też czytelnikom, którzy chcieliby lepiej poznać zachowanie swojego psa czy kota.

W tomie „Zwierzęta czynią nas ludźmi” autorka zastanawia się nad dobrem psychicznym zwierząt i analizuje ich zachowania w oparciu o kilka podstawowych emocji – między innymi szukania, strachu, wściekłości i paniki. Uczy, jak rozpoznawać potrzeby czworonogów, a przy okazji także tłumaczy ich zachowania i skuteczne metody postępowania z pupilami. Obok analizowania naukowych odkryć i doświadczeń, przytacza mnóstwo przykładów z najbliższego otoczenia, dzieli się także własnymi spostrzeżeniami, dzięki czemu jej wywody są barwne i ciekawe również dla tych odbiorców, którzy nie mają do czynienia z opieką nad zwierzętami.

Po raz kolejny autorka podchodzi do tematu, uwzględniając szerokie grono czytelników. Rozpoczyna od omawiania zachowań psów. Porównuje je do przyzwyczajeń wilków, by w jak najpełniejszy sposób wyjaśnić metody postępowania i słuszność odkryć. Pisze, jak nauczyć psa panowania nad frustracją, jak oduczyć go agresji a nawet – jaki koniec życia wybrać dla swojego pupila. W najważniejszych emocjach u kotów Grandin tłumaczy między innymi, dlaczego koty wypróżniają się poza kuwetą – i co je skłania do takich zachowań, zastanawia się nad tym, czy kota da się wytresować. Kolejną grupą zwierząt są konie – i tu Temple Grandin zwraca uwagę na strach, metody radzenia sobie z płochliwymi osobnikami. W dalszej kolejności pisze o krowach, świniach i kurach, coraz więcej miejsca poświęcając warunkom, w jakich te zwierzęta są trzymane. Tu już rozumienie zwierząt nie polega przede wszystkim na zapewnianiu stworzeniom przyjemności, raczej – godnej śmierci. Grandin jednak i do tego potrafi odbiorców przekonać, zwłaszcza gdy prezentuje sceny, które co wrażliwszych czytelników przyprawią o dreszcz zgrozy.

Książkę kończą rozdziały poświęcone dzikim zwierzętom oraz ogrodom zoologicznym. Grandin podkreśla przy tym, co robić, by zwierzętom żyło się lepiej (lub – by ocalić zagrożone wyginięciem gatunki). Niektórych może zdziwić opowieść o tym, jak szczepi się dzikie zwierzęta w zoo – a dokładniej – opis żmudnej pracy, która pozwala uniknąć usypiania i stresowania zwierząt. Być może dlatego Temple Grandin daje się tak dobrze czytać: opowiada o rzeczach, o których przeciętny czytelnik nie ma pojęcia (a za sprawą Catherine Johnson – czyni to w prawdziwie gawędziarskim stylu), a poza tym jeszcze stale ma w zanadrzu rozmaite ciekawostki i wiadomości, które zachęcają do lektury.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz