Trio, Warszawa 2011.
Kraj nieznany
Niewiele wiemy o Finlandii, niewiele robimy, by tę wiedzę zdobyć. Finlandia praktycznie nieobecna jest w mediach, nie rozbudza ciekawości. Ale tom „Historia Finlandii” autorstwa Barbary Szordykowskiej przyniesie sporo ciekawych informacji na temat tego kraju. W obszernym tomie znajduje się opis dziejów od najstarszych kultur, obecnych na terenach Finlandii, aż do czasów współczesnych, chociaż etap rozwoju po drugiej wojnie światowej potraktowany został dość skrótowo (historia najnowsza państw świata należy w Trio do osobnej serii). Zresztą także początki państwa potraktowane są raczej pobieżnie, co nie znaczy, że niedokładnie. Autorka pisze o chrystianizacji, rozwoju handlu czy o budowaniu zamków (ten fragment przydać się może współczesnym turystom, bowiem obok historii i znaczenia budowli oraz kilku wiadomości z dziejów danego miejsca, przedstawia Szordykowska również garść danych rodem z przewodników; zdjęcia będą dodatkową zachętą do zwiedzania).
Prowadzi autorka czytelników przez unie i sojusze, by uatrakcyjnić lekturę próbuje przypomnieć związki z Polską, silnie też akcentuje relacje między Finlandią a Rosją i Szwecją. Kiedy prezentuje działania konkretnych postaci, przybliża ich skrócone lecz dość szczegółowe biografie. Nie komentuje, przynajmniej w pierwszej fazie, działań wojennych, bardziej koncentruje się natomiast na ich konsekwencjach: traktatach, postanowieniach czy zmianach. Przy opisywaniu systemów politycznych przytacza także obiegowe opinie na temat decyzji rządzących. Przy opisie przemysłu i gospodarki chętnie sięga po dane statystyczne.
Barbara Szordykowska przez cały czas konfrontuje dawne oceny wydarzeń z sądami aktualnymi, stara się przedstawić w miarę pełny obraz dziejów i ich interpretacji. Osobny temat stanowią w jej książce przemiany obyczajowe i kulturalne. Co ciekawe, zdarza się, że wiadomości o społeczeństwie przemyca na przykład w rozdziale poświęconym gospodarce, pokazuje kształtowanie się szkolnictwa i nawiązuje do wizerunku studentów-lekkoduchów, nieróżniących się niczym od ich kolegów na całym świecie. Operuje interesującymi wiadomościami (produkcja smoły jako podstawa gospodarki) i pokazuje, jak kształtowała się świadomość narodowa mieszkańców. Przy opisie wojny domowej stawia na dane i oczekiwania ludności, rozwija także rozdział o drugiej wojnie światowej. Naświetla kontakty polsko-fińskie (również w dziedzinie kultury) i drogę Finlandii do Unii Europejskiej. Kwestie literatury, muzyki czy architektury sprowadza raczej do wymieniania najważniejszych artystów i ich dokonań, za to chce też pokazać, z jakim odbiorem spotykają się w Finlandii polscy twórcy.
Książka pełna jest zdjęć (dodatkowo obiekty kulturalne i rozrywkowe znalazły się jeszcze na kolorowej wklejce w środku tomu) oraz map, nieocenionych przy przywoływaniu działań wojennych. Publikację zamyka kalendarium wydarzeń oraz kilka pomniejszych spisów i wykazów, które przydać się mogą studiującym historię Finlandii. Szordykowska tworzy podręcznik akademicki na wysokim poziomie i z pełną świadomością wymogów takiej pozycji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz