Gareth Moore, Laura Jayne Ayres: Kto to zrobił? Łamigłówki kryminalne

Nasza Księgarnia, Warszawa 2025.

Logika

Oto nowe oblicze łamigłówek znanych przez wszystkich odbiorców. Klasyczne zagadki nabierają innego wymiaru, kiedy zamienione zostają w historie kryminalne prowadzone przez panią Whitstable. To starsza pani – kilkadziesiąt lat wcześniej przeprowadziła się do Bishop’s End w poszukiwaniu spokoju. Jednak okazało się, że bez jej amatorskich śledztw trudno byłoby łapać morderców i złodziei. Teraz pani Whitsable próbuje wychować sobie kolejne pokolenie śledczych: wprowadza odbiorców w swoje doświadczenia, ale i w tajniki pracy. Przedstawia zagadki, które rozwiązywała – i cały plan działań. Kolejne etapy dochodzenia do prawdy łączy z łamigłówkami – i to moment, w którym opowiadania zamieniają się w polecenia dla odbiorców. Można oczywiście zrezygnować z rozwiązywania zadań i skupić się na lekturze, ale nie na tym rzecz polega. „Kto to zrobił? Łamigłówki kryminalne” to nie powieść z zadaniami, a zbiór zadań dla niepoznaki ubrany w opowiadania. A ponieważ zagadki wymagają cierpliwości i logicznego myślenia, nie wszystkie da się od razu rozszyfrować, dr Gareth Moore i Laura Jayne Ayres zapewnią czytelnikom sporo zabawy wysokiej klasy. To nie jest książka, która szybko się znudzi – raczej będzie zmuszać do wysiłku umysłowego i do kompletowania sukcesów, do rozwiązywania spraw kryminalnych po kawałku. I właśnie ta fragmentaryczność przyzwyczaja odbiorców do rozszyfrowywania intryg i do podążania krok za krokiem za minifabułami. Klasyczne łamigłówki – takie, jakie można spotkać w każdym zbiorku dla młodych ludzi spragnionych rozrywki – są tu źródłem radości i komplikacji. Automatycznie też nieco odciążają treści kryminalne: wiadomo, że nie tak tropi się przestępców, śledztwa zamieniają się w zabawę. Odbiorcy w poszukiwaniu rozwiązań będą uczyć się logicznego myślenia i spostrzegawczości, będą zbierać i zapamiętywać informacje, będą dopasowywać dane do obszarów poszukiwań… Co najważniejsze, tu nie ma rutyny: nie powtarzają się ani tematy spraw kryminalnych, ani rodzaje zadań – chodzi także o pokazanie wielu możliwości, bogactwa gatunku. To okazja do zabawy i do wciągnięcia do niej odbiorców starszych niż typowi rozwiązywacze łamigłówek. Każdy sposób na rozwijanie umiejętności i ćwiczenie umysłu jest dobry, a w „Kto to zrobił” czytelnicy będą mieli wiele okazji do sprawdzenia własnych talentów. Tu liczy się umiejętność dedukcji, wyczulenie na szczegóły, ale też możliwość podążania za fabułą dorabianą do zestawu zadań. Wyzwania intelektualne na każdej stronie to coś dla fanów kryminałów i zadań logicznych. Ta forma się sprawdza, a ponieważ książka – jak na zbiór zagadek – jest bardzo obszerna, dostarczy czytelnikom sporo radości i wyzwań. 80 zagadek w tomie, który da się też poczytać – to fantastyczne rozwiązanie. Młodzi fani zadań kryminalnych (i to pokolenie, które wychowało się na przygodach Lassego i Mai) mogą tu sprawdzać swoje umiejętności i kontrolować postępy w odkrywaniu prawdy. Tropienie przestępców to znakomita okazja do zabawy – przynajmniej dopóki pozostaje w sferze literatury.