Czarna Owca, Warszawa 2022.
Duchowość ciała
Moda na jogę wybuchła nagle i ogarnęła szerokie rzesze ludzi, którzy dzięki ćwiczeniom odkryli drogę do aktywności fizycznej. Masy raczej nie zastanawiają się nad duchowymi aspektami jogi: ćwiczą, ale nie zagłębiają się w całą filozofię zjawiska, zresztą trudno o dobrych nauczycieli, którzy poprowadziliby w tej sferze laików. Dlatego też powszechnie traktuje się jogę jako alternatywę wobec aerobiku czy gimnastyki: kierowanie się modą jeszcze ułatwia podjęcie decyzji o rozpoczęciu praktyk. Daniel Simpson postanawia jednak przygotować podręcznik dla tych, którym porcja ćwiczeń fizycznych nie wystarczy - bez względu na to, czy dążą oni do osiągnięcia perfekcji w jakimś aspekcie na matach, czy szukają wyciszenia i odpoczynku od codziennego zabiegania - prowadzi wywód na temat całej teoretycznej podbudowy jogi, tak, żeby zainteresowani odbiorcy mogli od razu zająć się analizami i komentarzami pozbawionymi komplikacji. Sam autor zdaje sobie sprawę z tego, że nawet tłumaczenia mogą wprowadzać chaos, wie doskonale, że różnice w przekładach prowadzą często do zniechęcenia tych, którzy na własną rękę chcieliby zajmować się filozofią jogi. Stara się zatem przeprowadzić przez proces poznawania przeszłości i teraźniejszości jogi, obalać mity i rozwiewać wątpliwości odbiorców. Zapewnia im rzetelną opowieść, w której aspekty praktyczne schodzą na daleki plan. To, czym zwykle nie zajmują się nauczyciele w licznie powstających szkołach jogi, zyskuje tutaj rozwinięcie i omówienie - tak, żeby odbiorcy mogli liczyć na uzupełnienie swoich praktyk.
Wyjaśnia Daniel Simpson, na czym polega joga i czym zajmują się jogini, jak wyglądają ich wyrzeczenia i podporządkowywanie się praktykom medytacyjnym. Odnosi się do sytuacji ekstremalnych i zjawisk, które raczej nie staną się udziałem masowych odbiorców zafascynowanych modą - ale dzięki temu może chociaż trochę przybliżyć historię jogi i zwrócić uwagę na pomijane obecnie aspekty. Zajmuje się opowiadaniem o mantrach i o naukach wyłuskiwanych ze świętych źródeł, o sposobach na wyzwolenie i o rytuałach powiązanych z praktykowaniem jogi. Odwraca znaczenia: pozycje jogi są tu wręcz nieistotne, liczy się to, co pozwala na uporządkowanie wiedzy i przekonanie do filozofii. Oznacza to jednocześnie, że lektura będzie raczej dla ambitnych czytelników i tych, którzy potrzebują przewodnika duchowego - niekoniecznie dla przypadkowych odbiorców trafiających za namową znajomych na kursy jogi. Nie ma tu przecież wskazówek, jak wybierać nauczyciela i czym kierować się przy ocenianiu dostępnych kursów: ścieżka duchowa to coś, co każdy musi odkryć dla siebie samodzielnie. Daniel Simpson skupia się na przybliżaniu najważniejszych przesłań związanych z uprawianiem jogi, od czasu do czasu skłaniając się też ku sprawom nurtującym także szerokie grono odbiorców (jak w przypadku seksu tantrycznego, któremu poświęca kilka akapitów dla porządku). Szuka przepisu na poprowadzenie czytelników zainteresowanych tematem filozofii i praktyk wywodzących się ze starożytnych Indii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz