Sława z innej strony
O swoich inspiracjach i decyzjach Agnieszka Gołas-Ners pisze we wstępie do tomu „Rodzinę mniej znaną pożyczę na chwilę”. Ta publikacja powinna być pozycją obowiązkową dla czytelników, którzy sądzą, że dzieciom znanych rodziców jest w życiu łatwiej. Córka Wiesława Gołasa doskonale zna niebezpieczeństwa i wyrzeczenia płynące z bycia dzieckiem sławy. Swoje doświadczenia konfrontuje teraz w serii ciekawych rozmów, które odsłaniają mniej oczywistą stronę egzystencji gwiazd. Z pewnością część zawartych w książce informacji w brukowcach zyskałaby miano skandali, na szczęście tu autorka i jej rozmówcy nie szukają sensacji. Za to dla odbiorców często szokująca może być szczerość dorosłych dzieci znanych postaci. Teraz, z perspektywy czasu, bohaterowie książki spoglądają wstecz i próbują podsumować swoje dzieciństwo, niejednokrotnie ze szczególnym uwzględnieniem krzywd i żalu. Tyle że w zwierzeniach, które Agnieszka Gołas-Ners wyzwala nie ma już pretensji ani oskarżeń, nie ma cierpienia, które uprzykrzałoby lekturę. Zdjęci z piedestału sławni rodzice zyskują nowe oblicze: wprawdzie nie zawsze pochlebne, jednak nie ma tu krzywd niewybaczonych.
Punktem wyjścia i impulsem do przeprowadzenia tych wywiadów była chęć sprawdzenia, jak ze znaną rodziną poradzili sobie inni – a i próba uświadomienia odbiorcom, że sytuacje takie naprawdę nie są do pozazdroszczenia. Liczyła się zatem ta ciemniejsza strona tematu. Ale część rozmówców nie eksponuje złych wspomnień, przeciwnie – wychwala znanego rodzica i przytacza najlepsze wspomnienia. To dodaje otuchy i sprawia, że nie tylko poszukiwacze sensacji będą z zainteresowaniem śledzić rozmowy. Publikacja nie przybiera zatem wyłącznie minorowych tonów, są w niej również anegdoty i miłe opowieści.
Wśród rozmówców Agnieszki Gołas-Ners znaleźli się ci, którzy sami dziś robią kariery medialne i na początku drogi nie unikali porównań do utalentowanych rodziców. Jest tu Maciej Stuhr, Agata Młynarska czy Joanna Szczepkowska. Obok nich pojawiają się rozmówcy obarczeni rozpoznawalnym nazwiskiem – Roman Dziewoński, Piotr Michnikowski, Katarzyna Lengren, Dominika Dobrowolska, Tomasz Lem, Magdalena Jaracz czy Jerzy Kisielewski. Są i tacy, którzy o dokonaniach dziś już zapomnianych rodziców chcieliby przypominać: Małgorzata Michałowska przywołuje postać ojca, wybitnego archeologa, a Michał Zabłocki – sportowca (bo Alina Janowska w świadomości publiki dalej istnieje). Taki dobór interlokutorów wpływa na atrakcyjność lektury, a i na zróżnicowanie tematyczne. Chociaż jeden jest motyw przewodni tomu, za każdym razem wywiad rozwija się w innym kierunku, Gołas-Ners pozwala wygadać się dzieciom znanych, wykazuje dużo zrozumienia i unika ocen. Być może wpływa na to wspólnota doświadczeń i specyficzna nić porozumienia, istniejąca jeszcze przed zwierzeniami, a także prywatne znajomości – autorka w końcu rozmawia także z tymi, których zna od dziecka.
Książka Agnieszki Gołas-Ners przede wszystkim pozwala zaspokoić ciekawość tych czytelników, którzy lubią wyobrażać sobie życie pod jednym dachem z kimś znanym z telewizji. Odwraca powszechne przekonania i burzy mity, pokazując, z jakimi problemami musiały się borykać dzieci sławnych rodziców i sprawdza, jaką cenę przyszło im zapłacić za pokrewieństwo. Obok tego tematu na marginesie książki istnieje też kwestia dziedziczenia talentu czy rozwijania konkretnych zainteresowań, powrót do wyboru życiowej drogi i decyzji, które rozmówcy podejmowali w związku ze swoimi nieanonimowymi rodzinami. Cały tom ma wymiar raczej plotkarski, nie chodzi tu o dokumentowanie przeszłości czy wyrównywanie rachunków, to bardziej luźne rozmowy ludzi, których połączył podobny los – możliwość porównania doświadczeń, wymiany opinii i uzyskania zrozumienia. Dla niektórych czytelników będzie to również rodzaj podpowiedzi, jak przepracowywać rozmaite krzywdy, rozumieć bliskich i im wybaczać. Dla innych po prostu inne spojrzenie na prywatne życie gwiazd.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz